Nasze metody

Nauczyciel obserwując dziecko pomaga mu zrozumieć procesy, które nim kierują, nazywać rzeczywistość, którą przeżywa, której doświadcza, wyznacza mu indywidualne zadania, które mają na celu wzmocnienie jego cech pozytywnych, poszukiwanie obszarów rozwijania pasji i talentów. Z drugiej strony zadania mają pomóc dziecku pracować w obszarach, które sprawiają więcej problemów, które utrudniają mu funkcjonowanie w grupie społecznej. Bardzo ważnym elementem kształtowania postaw prospołecznych u dzieci są zadania, które umożliwiają uczniom naukę współżycia w grupie oraz służenia pomocą innym. Są nimi na przykład: – wzajemna pomoc – troska o miłe przyjęcie nowych kolegów i koleżanek – dbanie o miłą atmosferę w grupie, dobre relacje – troska o dostrzeganie potrzeb innych dzieci.

Nauczanie odpowiedzialności

Świadomość własnych obowiązków, dobrowolne ich przyjmowanie i wypełnianie najlepiej jak potrafimy – to właśnie działanie w sposób odpowiedzialny. W sferze podejmowania decyzji: 1) Zachęcamy dziecko do dokonywania wyborów. 2) Stwarzamy możliwości do podejmowania decyzji. 3) Dajemy dziecku prawo do popełniania błędów (dziecko ma prawo popełnić błąd, a my uczmy je powstawać i pokazujmy co można poprawić, nie obarczajmy je poczuciem winy, nie paraliżujmy aktywności lękiem przed popełnieniem błędu).

• Wskaż jak powinno się zachować, zanim zdąży zrobić coś nie tak.
• Wyraź ostry sprzeciw bez oskarżania.
• Wyraź swoje uczucia i oczekiwania. Oceniaj zachowanie dziecka, nie dziecko.
• Pokaż, jak naprawić zło, także to wyrządzone przypadkiem.
• Daj dziecku możliwość wyboru.
• Jeżeli jest to potrzebne – działaj i to zdecydowanie.
• Pozwól ponieść konsekwencje złego zachowania.
• Nie słuchaj protestów, udawaj, że nie słyszysz krzyków i niegrzecznych słów.
• Kilkukrotnie powtórz polecenie spokojnym tonem.
• Odeślij dziecko na kilka minut do bezpiecznego, cichego, nudnego miejsca gdzie będzie mogło się uspokoić (przestać płakać).